My Puppy Love

“มึงไม่เคยคิดที่จะอยากได้เขามาเป็นของมึงเลยรึไง”เปียโนเพื่อนของผมเอ่ยถาม

“กูไม่เคยหวังอะไรเลย ขอแค่กูได้มองเขาเงียบๆในมุมของกูก็พอแล้ว”ผมพูดตอบออกไป “แค่ได้มีเขาในชีวิตก็พอแล้ว แค่นี้กูก็มีความสุขแล้วหนิเนาะ”ผมพูดต่อ

“มึงบอกว่าขอแค่มีเขาในชีวิต แล้วในชีวิตเขามันมีมึงอยู่มั้ยวะ”โมเพื่อนผู้ชายคนเดียวของผมเอ่ยถามต่อ

“คงไม่แหละ เขาไม่เคยรู้จักกูด้วยซ้ำ” ผมเอ่ยตอบออกไป ทั้งๆที่หัวใจข้างในมันเจ็บเหมือนมีวัตถุปลายแหลมทิ่มแทง ทำให้มีเม็ดน้ำตาคลออยู่ในเบ้าตา

“กอดโอ๋นะมึง ความคิดของมึงมันอาจจะทำให้มึงมีความสุข แต่กูรู้ว่าลึกๆแล้วในใจมึงคงเจ็บชิบหายเลยใช่มั้ย”แพมเข้ามากอดผมแล้วพูดออกมา ซึ่งมันทำให้น้ำตาที่คลอเบ้าไหลออกมาในที่สุด

“.….”ผมเงียบ

“มึงไม่ต้องคิดมากเรื่องที่พวกกูบอกนะเว่ย มึงจะทำอะไรพวกกูซัพพอร์ตมึงเสมอ”โมพูดเสริม

“…..”ผมไม่ได้พูดอะไรออกไป

“เข้าใจที่พวกกูพูดมั้ย ลองเก็บไปคิดซักนิด บางทีมันอาจจะมีความสุขมากกว่าการที่มึงเอาแต่มองเขา”เปียโนเอ่ยบอกผม

“อื้อ จะลองเก็บไปคิดนะ”ผมตอบ

“หยุดร้องไห้ได้แล้ววววว ไม่สวยนะ”แพมเอ่ย

“อื้อ”ผมตอบออกไปพร้อมยกมือมาเช็ดน้ำตา และยิ้มส่งไปให้เพื่อนๆ